Boca diego retro Diego Armando Maradona (ur. 30 października 1960 w Lanús, Argentyna) ? trener piłkarski i były argentyński piłkarz. Nazywany także „El Diez” („Dziesiątka”) i „Pelusa” („Puszek”). Jest uważany za jednego z najlepszych graczy w historii tego sportu, został wybrany najlepszym zawodnikiem XX wieku, uzyskując 53% głosów w sondzie na oficjalnej stronie FIFA. Uzyskał trzecie miejsce w głosowaniu zrealizowanym przez członków Komisji Futbolowej FIFA i ludzi prenumerujących FIFA Magazine.

Przez większość swojego życia Maradona zdobywał wielkie trofea zarówno z reprezentacją Argentyny jak i z niektórymi klubami, w których grał. Z reprezentacją zdobył mistrzostwo świata w 1986, wicemistrzostwo na mundialu w 1990 i na mistrzostwach świata juniorów w 1979. Najważniejsze trofea na poziomie klubowym zdobył grając w Napoli, z którym zdobył Puchar UEFA oraz jedyne dwa tytułymistrza Włoch w historii drużyny.

Po zakończeniu kariery sportowej, związał się z telewizją, przez prowadzenie programu La Noche del 10, emitowanego przez Canal 13 pod koniec 2005 roku. Był także wiceprezesem Comisión de FútbolAtlético Boca Juniors od czerwca 2005 do sierpnia 2006 roku. Od 2008 roku był selekcjonerem seniorskiej reprezentacji Argentyny. Wywalczył z nią awans do Mistrzostwa Świata 2010 w RPA. Tam Argentyna odpadła w 1/4 finału po porażce z Niemcami. W lipcu 2010 roku federacja nie przedłużyła z nim kontraktu i Maradona przestał być selekcjonerem reprezentacji.

Kariera seniorska
Lata Klub M (G)
1976?1981
1981?1982
1982?1984
1984?1991
1992?1993
1993
1995?1997
Argentinos Juniors
Boca Juniors
Barcelona
Napoli
Sevilla FC
Newell’s Old Boys
Boca Juniors
Razem
167 (115)
40 (28)
52 (34)
258 (115)
29 (8)
7 (0)
30 (7)
583 (307)
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja
1977?1994 Argentyna Argentyna 91 (34)
Kariera trenerska
Lata Klub/Reprezentacja
1994
1995
2008?2010
Deportivo Corrientes
Racing Club
Argentyna Argentyna
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
Złoto Meksyk 1986
Srebro Włochy 1990

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Diego Maradona w wieku 10 lat zapisał się do młodzieżowej drużyny piłkarskiej Los Cebollitas. W profesjonalnym futbolu zadebiutował w 1976, dołączając do Argentinos Juniors. Dla Argentinos zagrał w 167 spotkaniach, strzelając 115 bramek. Lata 1981-1982 spędził w CA Boca Juniors, gdzie rozegrał 40 meczów i strzelił 28 goli. W 1979, 1980 i 1981 był królem strzelców Primera División, zdobywając kolejno 27, 25 i 40 bramek.

W 1982 wyjechał z Argentyny i przeszedł do hiszpańskiego FC Barcelona, z którym wygrał Puchar Króla, Puchar Ligi Hiszpańskiej oraz Superpuchar Hiszpanii. Po konflikcie z prezesem Josepem Lluisem Nú?ezem i groźnej kontuzji w starciu z Andonim Goikoetxeą Maradona zdecydował się opuścić Hiszpanię.

W 1984 piłkarz przeszedł do włoskiego Napoli.W Neapolu przywitało 75 tys. widzów jego rekord został pobity dopiero w 2009 roku. Trzy lata później zdobył pierwszy tytuł ? Mistrzostwo Włoch. Kolejne trofea to: puchar Włoch, superpuchar Włoch, a także drugie scudetto. W 1989 Napoli z Maradoną w składzie sięgnęło po Puchar UEFA, w dwumeczu finałowym pokonując VfB Stuttgart 2:0 i 3:3. Maradona został ulubieńcem kibiców i jedną z legend klubu. Podczas 7 lat spędzonych w Neapolu rozegrał 258 meczów, strzelając 115 bramek.

W 1992 podpisał kontrakt z zespołem Sevilla FC. Jedynym osiągnięciem Argentyńczyka było 7. miejsce w Primera División. Popadł w konflikt z władzami klubu, w szczególności z wiceprezesem Jose Marią del Nido, stąd też po sezonie powrócił do rodzinnej Argentyny. Trafił do Newell’s Old Boys, gdzie zaliczył jedynie epizod, osiągając zaledwie ostatnie, 20. miejsce w argentyńskiej Primera División.

FIFA nałożyła na Maradonę 15-miesięczną dyskwalifikację, tym razem za stosowanie niedozwolonych środków. Argentyńczyk powrócił do sportu w 1995, podpisując ostatni w karierze kontrakt ? z Boca Juniors. Mimo kolejnych problemów ze zdrowiem i narkotykami, Maradona zdążył zostać wicemistrzem Argentyny w 1998.

Ostatnim meczem Diega Maradony w karierze było spotkanie z 25 października 1997 roku, River Plate?Boca Juniors 1:2, na Estadio Monumental. Piłkarz rozegrał 45 minut, po czym zszedł z boiska.

30 października 1997 oficjalnie zakończył karierę piłkarską.

Reprezentacja Argentyny

W reprezentacji Argentyny zadebiutował 27 lutego 1977 na La Bombonerze, w wygranym spotkaniu przeciwko Węgrom 5:1.

W 1979 Maradona sięgnął po Mistrzostwo Świata Juniorów w Japonii, po pokonaniu w finale reprezentacji ZSRR 3:1. Został wicekrólem strzelców turnieju, zdobywając 6 goli.

W 1982 znalazł się w kadrze na mistrzostwa świata. Jego drużyna przeszła pierwszą rundę turnieju, przegrywając z Belgią oraz pokonując Węgry i Salwador. Argentyna odpadła w drugiej rundzie turnieju, a Maradona w ostatnim meczu otrzymał czerwoną kartkę.

Maradona poprowadził drużynę narodową do zwycięstwa w mistrzostwach świata w 1986 roku w Meksyku. W meczu finałowym Argentyna pokonała reprezentację RFN 3:2. W ćwierćfinałowym meczu z AngliąMaradona zdobył dwie bramki. Jedną z nich strzelił ręką, natomiast drugą po rajdzie przez niemal całe boisko i minięciu sześciu angielskich zawodników. Tłumacząc się z pierwszej bramki, stwierdził, że pomogła mu ręka Boga. Dopiero po 19 latach w jednym z udzielanych wywiadów przyznał, że gola zdobył niezgodnie z przepisami.

Podczas mistrzostw świata w 1990 we Włoszech Maradona był kapitanem swojej reprezentacji. Z jego pomocą Argentyna dotarła do finału, pokonując po drodze m.in. Brazylię, Jugosławię i Włochy. Finałowy mecz z RFN zakończył się porażką 0:1, po golu zdobytym z rzutu karnego w ostatnich minutach spotkania przez Andreasa Brehmego.

W marcu 1991 roku podczas testu antydopingowego wykryto w organizmie zawodnika niedozwolone środki.

Mistrzostwa świata w Stanach Zjednoczonych (1994), mimo świetnych meczów m.in. z Grecją, były końcem reprezentacyjnej kariery Maradony. Został z nich wykluczony po ponownie pozytywnym teście antydopingowym.

Ostatnim meczem piłkarza w reprezentacji było spotkanie z 25 czerwca 1994 rok Argentyna-Nigeria 2:1 na Foxboro Stadium.

Po zakończeniu kariery

W 2000 roku wydał autobiografię zatytułowaną „El Diego”, napisaną we współpracy z Danielem Arcuccim i Ernesto Cherquisem Bialo. Opisuje w niej swoje dzieciństwo, karierę piłkarską, a także zawarł w niej listę stu, jego zdaniem, najlepszych piłkarzy świata. Książka ukazała się w Polsce pięć lat później, nakładem wydawnictwa „Zysk i S-ka”; przełożył ją Wojciech Charchilis

W 2004 roku, z okazji stulecia FIFA, Maradona wraz z brazylijskim piłkarzem Pelém, został wybrany najwybitniejszym piłkarzem wszech czasów. W tym samym roku, doznał zawału serca. Większość czasu spędził w klinice medycznej na Kubie.

W 2005 roku wziął udział w drugiej edycji włoskiego Tańca z gwiazdami. Zrezygnował z zabawy po trzecim odcinku, zajmując 9. miejsce.

Trener

Diego Maradona rozpoczął pracę trenerską w argentyńskim I ligowym zespole Deportivo Corrientes w 1994. Nie odniósł sukcesów, zajmując dopiero trzynaste miejsce w Primera División. Po roku przeniósł się doRacing Club, gdzie również nie wiodło mu się najlepiej, a w lidze uplasował się na 12. pozycji.

29 października 2008 Diego Maradona został selekcjonerem reprezentacji Argentyny. Na ławce trenerskiej zadebiutował 19 listopada 2008 w meczu towarzyskim ze Szkocją (1:0). Maradona wywalczył z Argentyną awans na Mistrzostwa Świata 2010. Tam prowadzona przez niego reprezentacja dotarła do ćwierćfinału, gdzie przegrała 0:4 z Niemcami i odpadła z turnieju. 27 lipca 2010 roku dano mu propozycję aby prowadził dalej reprezentację Argentyny, lecz jego współpracownicy muszą odejść. Maradona zrezygnował z funkcji selekcjonera kadry, ponieważ chciał by jego sztab został. Sergio Batista został tymczasowym trenerem reprezentacji.

Źródło: wikipedia